Στις δικαστικές αίθουσες ολόκληρου του νησιού διαδραματίζονται καθημερινά σκηνές από την ταινία "Κράμερ εναντίον Κράμερ". Πρόκειται για την πασίγνωστη ταινία του 1979, όπου ένα ζευγάρι αγωνίζεται μέχρι τελικής πτώσης για την επιμέλεια του ανήλικου μικρού γιου του.
Και όπως στην ταινία ο εγωισμός μπαίνει συχνά πάνω από το συμφέρον του παιδιού, έτσι γίνεται και στην πραγματικότητα. Θέματα που δύο ώριμοι ενήλικες θα μπορούσαν να ρυθμίσουν εύκολα, δύο πληγωμένοι άνθρωποι πολύ συχνά δεν μπορούν να τα διαχειριστούν.
Φτάνουν στα δικαστήρια για να λύσουν τις διαφορές τους. Η ατμόσφαιρα είναι συνήθως ηλεκτρισμένη. Οι διαξιφισμοί μεταξύ των πρώην συντρόφων και των συγγενών τους, που τους συνοδεύουν, είναι συχνό φαινόμενο. Σε αρκετές περιπτώσεις ακούγονται ύβρεις. Σε κάποιες άλλες έχουμε από χειροδικίες μέχρι λιποθυμίες.
Τα βασικά ζητήματα της διένεξης μπορεί να είναι, πέρα από την ίδια την επιμέλεια του παιδιού, το ύψος της διατροφής, οι ώρες επικοινωνίας του παιδιού με τον πατέρα, η ρύθμιση των καλοκαιρινών διακοπών. Υπάρχουν, όμως, και άλλα... Θέματα που - αναλόγως από την πλευρά που τα βλέπει κανείς - μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά. Θέματα που αφορούν στην ιατρική περίθαλψη ή στην εκπαίδευση των παιδιών...
Το εάν η μαμά έχει πάει το παιδί στο θεωρούμενο από τον μπαμπά ως καλύτερο γιατρό ή το εάν ο μπαμπάς έχει πάει το παιδί στο κομμωτήριο χωρίς την έγκριση της μαμάς είναι θέματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι δικαστές της έδρας. Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον αυτονόητο με τι "θέματα" μπορούν να έρχονται αντιμέτωπα τα παιδιά μερίδας χωρισμένων γονιών. Ανθρώπων που, αν έβρισκαν τη δύναμη να δουν το θέμα ψύχραιμα, θα αντιλαμβάνονταν ότι (με εξαίρεση λίγες περιπτώσεις που ανήκουν στη σφαίρα της ψυχοπαθολογίας) δεν υπάρχει γονιός που δε θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Συμπεριλαμβανομένων και των πρώην συζύγων...
Στα δικαστήρια του Ηρακλείου η ημέρα των... διαζυγίων είναι συνήθως η Παρασκευή. Μόνο την περασμένη είχαμε την εξέταση 40 συναινετικών διαζυγίων. Χωρίς αυτά που πάνε με αντιδικία... Και χωρίς τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που αφορούν σε διαζύγια που... είναι καθ' οδόν. Οι γυναίκες κάνουν στους πρώην συζύγους τους συνήθως ασφαλιστικά μέτρα για τη διατροφή. Και οι άνδρες κάνουν ασφαλιστικά μέτρα στις πρώην συζύγους τους για την επικοινωνία με τα παιδιά. Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, πληθαίνουν και οι περιπτώσεις ασφαλιστικών μέτρων από άνδρες κατά των συζύγων τους από τις οποίες και διεκδικούν την επιμέλεια των παιδιών...
Πολλές κοινωνίες, μεταξύ των οποίων και η ελληνική, αποδίδουν μεγάλη σημασία στο ρόλο της μητέρας... Δεν αποδίδουν την αντίστοιχη στο ρόλο του πατέρα. Όμως οι σύγχρονες έρευνες έχουν καταλήξει ότι ο πατέρας και η μητέρα αποτελούν εξίσου σοβαρές συνισταμένες για την καλή ανάπτυξη του παιδιού. Ο συντοπίτης μας, παγκοσμίου φήμης ειδικός, καθηγητής κ. Βασίλειος Φθενάκης, έχει δηλώσει: «Σήμερα ξέρουμε ότι ο πατέρας είναι πάρα πολύ σημαντικός για να αποφύγουμε ψυχολογικά προβλήματα όταν μεγαλώσει το παιδί. Είχαμε 157 μελέτες μακροχρόνιες για το τι συμβαίνει με τα παιδιά των χωρισμένων. Εκείνο που συνδέει όλες τις μελέτες είναι ότι από την απουσία του πατέρα επηρεάζεται το αίσθημα της αυταξίας του παιδιού. Η απουσία του πατέρα κάνει τα παιδιά να μη νιώθουν σίγουρα, να είναι αβέβαια»...
Κατά τον καθηγητή, είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη του παιδιού το να τα πηγαίνει καλά ο μπαμπάς με τη μαμά ακόμη και μετά το διαζύγιο... Να συνεργάζονται, να συναποφασίζουν, να αποφεύγουν τις συγκρούσεις και να είναι και οι δύο παρόντες στα παιδιά τους. Και για το λόγο αυτό εξάλλου, όπως έχει αναφέρει, στη Γερμανία δεν υπάρχει η έννοια της επιμέλειας. Εκ νόμου θεωρείται δεδομένο ότι μετά το διαζύγιο η επιμέλεια των παιδιών είναι κοινή για τους πρώην συζύγους. Η κοινή επιμέλεια αίρεται μόνο στην περίπτωση που αποδείξει ο ένας γονέας ότι ο άλλος είναι ακατάλληλος, πράγμα που όμως, κατά τον κ. Φθενάκη, συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια...
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=813949&srv=89
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου